Een uitgewogen mobiliteitsbeleid bestaat uit meer dan vervoerskeuzes. ‘Als werkgever moet je tijdig luisteren naar je medewerkers. Welke alternatieven kan je aanbieden en hoe kunnen zij die flexibel gebruiken?’ Dat is een belangrijke vraag voor elk bedrijf dat medewerkers wil aanwerven én behouden, zegt Thomas Goorden, van EY. Sabien Lemaire van hr-dienstverleningsbedrijf Liantis bevestigt met concrete voorbeelden.
‘Liantis is een bedrijf met bijna 1.800 medewerkers, maar het is zeer gedecentraliseerd georganiseerd. Over het hele land beschikken we over 60 kantoren’, vertelt hr-directeur Sabien Lemaire. ‘Een derde van onze personeelsleden beschikt over een firmawagen. Het merendeel van hen heeft die auto nodig om elke dag verschillende klantenbezoeken te doen. Daarnaast heb je nog een kleine minderheid van managers of directieleden die beschikken over een salariswagen als deel van hun loonpakket.’
Alternatieve vervoersmiddelen
‘De wagen is nog altijd het meest gebruikte vervoersmiddel in België voor het woon-werkverkeer’, beaamt Thomas Goorden, manager People Advisory Services bij EY. ‘Maar de veelvuldige files, de stress die ze veroorzaken en te weinig parkeergelegenheid doen zowel bedrijven als werknemers uitkijken naar alternatieven. Zo’n mobiliteitsplan moet bestaan uit een geheel aan initiatieven. Dat betekent maatwerk voor elk individueel bedrijf, want elke situatie is anders.’
Bij de alternatieve vervoersmiddelen maakt vooral de fiets opgang. ‘Daar ligt voor de bedrijven een taak weggelegd. Zorg voor de juiste infrastructuur, zoals een veilige fietsenstalling, douches, kleedkamer, opladers, enz. Gelukkig steekt de overheid een handje toe met fiscale voordelen’, weet Goorden.
‘Ook poolfietsen en uiteraard het openbaar vervoer maken deel uit van een goede vervoersmix’, vult Lemaire aan. ‘Met een speciale tool kunnen onze medewerkers elke verplaatsing apart invoeren om bijvoorbeeld een fietsvergoeding op te strijken. Ook als ze maar een keer per week met de fiets komen of alleen in de zomermaanden.’
Volgens Goorden is het inderdaad belangrijk dat technologie deel uitmaakt van het mobiliteitsplan om de administratieve lasten te verlagen. Het is niet meer van deze tijd dat medewerkers hun kilometers doorgeven via een Excel. Een tool die alle aspecten kan beheren, is essentieel. Bovendien is het belangrijk je medewerkers te overtuigen om aan zulke initiatieven mee te werken. Ze mogen niet het gevoel krijgen dat ze ook tijdens hun privétijd worden gecontroleerd. ‘Je moet de medewerker zijn persoonlijke keuze laten maken. Zomaar trackers installeren op bedrijfsvoertuigen is geen goed idee.’
Niet van vandaag op morgen
Naast andere vervoersmiddelen hoort ook onder meer flexibel werken tot een mobiliteitsplan, gaat Goorden voort. Lemaire geeft meteen het voorbeeld van bij Liantis. ‘Onze medewerkers mogen een dag per week thuiswerken. Een op de vijf doet dat ook, maar het is geen verplichting. Dankzij ons uitgebreid kantorennetwerk kunnen wij ook telewerk aanbieden. Op een andere locatie kan je in dezelfde omstandigheden je werk doen. In de grotere kantoren hebben we flexruimtes.’
Tegenover zoveel autonomie en vrijheid staat bijzonder veel vertrouwen. ‘De leidinggevende moet zijn controlerende rol loslaten. Hij moet inzetten op resultaten in plaats van aanwezigheid. Dat betekent: goede afspraken maken over wat binnen welke termijn moet gebeuren. Trouwens, het is niet omdat een werknemer op zijn werkplek zit, dat hij ook efficiënt aan het werk is. Wat wij wel vooropstellen is de service voor de klant. Die mag niet lijden onder de fysieke afwezigheid van een medewerker. Technologie maakt dat gelukkig steeds eenvoudiger’, vindt Lemaire.
‘Een geïntegreerd mobiliteitsplan vergt een omvattende denkoefening die alleen maar voordelen oplevert, zowel financieel als op het vlak van welzijn.’
Goorden wijst op het belang van coaching voor medewerkers en leidinggevenden. ‘Het teamgevoel moet blijven bestaan. Als je elkaar niet meer ziet, gaat het contact verloren en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Het is duidelijk dat je een geïntegreerd mobiliteitsplan niet van vandaag op morgen kunt invoeren. Het vergt een omvattende denkoefening waarbij alle stakeholders betrokken moeten worden, zowel in de conceptuele fase als in de uitvoerende. Mobiliteitsplannen uitstellen omwille van budgettaire aspecten is niet correct. Een uitgewerkt plan brengt net op, voor de werknemer, zijn werkgever en bij uitbreiding de hele maatschappij.’
‘Tot slot kan het mobiliteitsplan ook bijdragen om nieuwe medewerkers aan te werven’, besluit Goorden. ‘En om je mensen tevreden te houden’, vult Lemaire aan. ‘Gelukkige medewerkers leveren betere resultaten.’
