Iedereen zoekt
persoonlijke jobwaardering

Waardering en erkenning zijn basisbehoeftes waaruit talenten energie putten en informatie winnen over hoe ze hun werk doen. Het verlangen daarnaar verschilt van sector tot sector, van persoon tot persoon, en van generatie tot generatie. Jeroen Ameel (44) is brandweerkolonel bij de Hulpverleningszone Vlaams Brabant en heeft bij de uitoefening van zijn job alvast geen gebrek aan maatschappelijke waardering. ‘De burger respecteert ons werk. Uit jaarlijkse enquêtes blijkt dat we bij de bevolking een groot vertrouwen genieten. Dat is voor mij een belangrijke drijfveer om mijn job met plezier te blijven uitoefenen.’

Suzanne Roobrouck (25) stroomde anderhalf jaar geleden na haar universitaire studies economie door naar een job als consultant binnen People Advisory Service van EY. ‘Ik koos doelbewust voor een carrière bij een van de Big Four. De doorgroeimogelijkheden zijn hier groot. Elk jaar kun je evolueren naar een hogere functie en loonschaal. Doorgroeimogelijkheden en een dynamisch takenpakket zijn de grootste vormen van erkenning die een werkgever mij kan bieden.’

Als specialist in projecten over rekrutering en employer branding bij GSK Wavre Apollo vindt Laetitia Van Haelen (34) de mogelijkheden rond work-lifebalance die ze van haar werkgever krijgt, een mooie vorm van appreciatie. ‘Ik heb twee jonge kinderen. Dankzij plaats- en tijdsonafhankelijk werken is het nu gemakkelijker voor mij om carrière en gezin te combineren dan in mijn vorige job, een start-up waar ik vele uren op kantoor werkte.’

Volgens Laetitia Van Haelen toont een bedrijf daarmee dat het zijn medewerkers ook buiten de werkuren apprecieert. En dat iederéén voordeel haal uit een mooie balans tussen werk en privé. ‘De werknemer heeft minder stress, de werkgever krijgt daardoor betere prestaties en dat straalt door naar de klanten van de onderneming.’

De professionele erkenning in de eigen rangen mag van Jeroen Ameel gerust wat individueler en persoonlijker. ‘Waardering moet meer mensgericht en minder functiegericht zijn. We krijgen het best mogelijke materieel en dito uitrusting ter beschikking om onze job in alle omstandigheden comfortabel en veilig uit te voeren. Dat is zeker een blijk van waardering van de werkgever.’

‘Maar na een interventie roept een officier al eens in de gang dat zijn manschappen goed werk geleverd hebben. Die boodschap kan gerust wat persoonlijker. Nog beter zou het zijn om dit bij momenten op individuele basis te doen: zo voelen mensen zich wellicht beter aangesproken.’

Op dat vlak vindt Suzanne Roobrouck de driemaandelijkse gesprekken met de counseler bij haar werkgever waardevol. ‘Daar wordt besproken waar je op dat moment staat, en waar je over x-aantal maanden wilt geraken. Het gevoel hebben dat er naar jou geluisterd wordt, vind ik een grote vorm van erkenning. Je krijgt het gevoel dat wat je doet en vertelt waardevol is: dat je niet een van de zovele anonieme radertjes bent in een groot geheel.’

Laetitia Van Haelen haalt ook energie uit directe feedback van managers en collega’s. ‘Na het succesvol afwerken van een taak waar ik veel tijd in heb gestoken, put ik heel wat voldoening uit een simpele dankjewel. We hebben ook een bedrijfsbreed erkenningsysteem: iedereen heeft de mogelijkheid om een collega in de bloemetjes te zetten met een dankkaartje. Je kunt zelfs iemand nomineren voor een cashbonus, gekoppeld aan geleverde prestaties. Dat is voor mij een schitterende vorm van erkenning.’

Jeroen Ameel vindt zijn loonpakket belangrijk, maar het is geen drijfveer. ‘Mijn loon vind ik geen blijk van waardering. Dat is iets wat ik maandelijks in ruil krijg voor mijn geleverde prestaties. Veel belangrijker in mijn functie vind ik de vrijheid. We mogen als organisatie zelf bepalen hoe we de financiële middelen inzetten die we ontvangen van de gemeentelijke besturen. In dat kader kan ik perfect mee mijn visie ontplooien.’

Zowat iedereen vindt opleiding en trainingen een vorm van erkenning. Suzanne Roobrouck: ‘Met opleidingsmogelijkheden geeft een werkgever het signaal dat hij wil dat je je job optimaal kunt uitvoeren. Toen ik hier startte, kreeg ik verschillende basistrainingen, waardoor ik me heel snel kon inwerken in mijn functie. Regelmatig is er ook een lunch & learnmoment dat focust op bepaalde onderwerpen. Er kan misschien nog wat meer bij de werknemers gepolst worden welke opleidingen voor hen interessant zijn, en op welke manier ze die willen volgen.’

De werkgever van Laetitia Van Haelen maakt het sinds kort mogelijk om opleidingen op te zoeken en aan te vragen via een digitale applicatie. ‘Je zoekt een training via sleutelwoorden, kunt door het aanbod snuisteren – dat afgestemd is op jouw functie en takenpakket – en daarna een training aanvragen of boeken. Met dat vlotte opleidingssysteem linkt ons bedrijf de best passende opleidingen aan elke werknemer: als vorm van appreciatie kan dat tellen.’

Bij Jeroen Ameel zijn opleidingen vanuit de overheid gereguleerd. ‘Een KB vertelt ons hoeveel gespecificeerde opleidingsuren iemand moet hebben. Boven die wettelijke verplichtingen kunnen we jaarlijks tot twee extra opleidingen naar keuze volgen. Bij de Antwerp Management School rondde ik onlangs een master na masteropleiding af. De combinatie tussen opgelegde opleidingen en vrije keuze vind ik perfect. Ook daarmee toont onze werkgever zijn appreciatie. En laat ons eerlijk zijn: iederéén heeft toch nood aan waardering in zijn of haar job?’